2020 stond voor een groot deel in het teken van ‘het euthanasieproces’. Drie artsen moesten voor Assisen verschijnen op verdenking van de vergiftiging van Tine Nys die op basis van een psychiatrische aandoening om euthanasie gevraagd had. De dokters werden weliswaar vrijgesproken, maar toch bleef de samenleving met veel vragen zitten. 

Hoe zit dat nu met die procedure? En hoe bepaal je ‘ondraaglijk en ongeneeslijk psychisch lijden’? En gaan dokters nu schrik krijgen om een euthanasie uit te voeren? En wat is precies de rol van de controlerende commissie? En moet het recht op euthanasie worden uitgebreid naar dementerenden? En zijn palliatieve sedatie, therapeutische hardnekkigheid of het stopzetten van een behandeling moreel wel meer verantwoord dan euthanasie? En wat kan men precies aanvragen via een wilsverklaring? Dokter Wim Distelmans beantwoordt alle vragen die een antwoord verdienen, omdat niemand dat beter kan dan hij.